Praha

Wauw wat een super stad. Afgelopen week ben ik met het CIBAP op excursie geweest en wel naar Praag. Van meerdere mensen had ik al enthousiaste verhalen gehoord over deze prachtige stad. Nu kon ik met eigen ogen zien hoe het er was.

Maandag 20 maart vertrokken we om 8 uur met de bus vanuit Zwolle. 10 uur zouden we onderweg zijn. Van tevoren zagen we daar een beetje tegenop, maar de uren vlogen voorbij. We reden door mooi landschap, keken films, kletsten, pauzeerden met koffie enzovoort enzovoort.

Halverwege de reis maakten we een tussenstop bij de (oude) grens tussen oost- en west – Duitsland. Het mooie van deze plek was dat alles er nog stond. Het was een soort museum geworden. Een beetje sinister was het wel, verlaten wachters-huizen, geweren en uniformen. Tegelijkertijd werd ik er ook wel heel blij van het was namelijk echt fotogeniek.

In de avond kwamen we aan bij het hostel. Alles op de kamer zetten, even installeren, nog een drankje beneden doen in de bar en tijd om te gaan slapen.

De volgende dag zaten we al vroeg aan het ontbijt. De buschauffeur zette ons af in de stad. We begonnen namelijk met een fietstocht door Praag. Dit is wel echt een aanrader. Een super leuke manier om de stad te verkennen. We stopten bij verschillende hoogtepunten. Zo kwamen we langs het oudste plein van Praag, de kerk met ongelijke torens, de woning van Kafka, fietsten we door de Joodse wijk, langs kerken en synagoges, door smalle straatjes, langs het concertgebouw waar Mozart had opgetreden, over de rivier (naja over de brug) en langs verschillende pleintjes. Na ongeveer 20km waren we terug bij ons beginpunt.

In de middag hadden we “vrije tijd.” Natuurlijk moest er gewinkeld worden. Doordat we de fietstocht hadden gehad, snapten we steeds iets beter hoe de stad in elkaar zat. Tussendoor even een taartje eten en weer verder.

In de avond stond het blacklight theater op de planning. We moesten verzamelen bij de brug en samen liepen we dan naar het theater. Eerst natuurlijk een hapje eten. Dit deden we in een smal straatje vlak bij de oudste brug van Praag. Het was een drukbezochte plek, waardoor je goed mensen kon bekijken. Het klinkt misschien raar, maar zeker in zo’n grote stad is er niets leukers dan op een terras zitten en kijken.

Na het theater werden we met de bus bij het hostel afgezet. Even omkleden en we gingen op pad. Het hostel lag net buiten het centrum, hierdoor moesten we met de tram of metro naar de stad. Super gezellig om samen met je klas uit te gaan. Half drie vonden we het tijd om naar huis te gaan. Even de tram opzoeken en richting de kamer. Tja die tram… Waar zat die ook alweer. Dit straatje door? Nee toch niet. Deze dan? Nee ook niet.
Ondertussen kwamen we gezellige Vlamingen tegen en samen gingen we verder op weg naar het hostel. Inmiddels hadden we de tramhalte gevonden. Na verschillende trams te hebben gehad kwam na lang wachten de laatste, die ons bij het hostel af zette.

Woensdagochtend hadden we een wandeltocht door de Joodse wijk. Daar werd verteld over de geschiedenis van de stad. En natuurlijk over de geschiedenis van de Joodse gemeenschap. Na de rondleiding gingen we door naar het Kafka museum. In de middag hadden we weer “vrije tijd.”

In de avond gingen we eten op een boot. Heel leuk om door de mooi verlichte stad te varen, ondertussen lekker te eten en met iedereen te kletsen.

Helaas de laatste dag was aangebroken. Met de bus reden we langs mooie dorpjes richting de glasfabriek. Bij de fabriek aangekomen kregen we een rondleiding en werd ons verteld over het productieproces. Het was zo inspirerend om te zien. Al die mooie materialen bij elkaar. Er werd echt nog op een ambachtelijke manier gewerkt. Alles werd met de hand gedaan. Het was extra interessant doordat mijn overgroot opa ook glasblazer was. Zo krijg je een beter beeld van hoe het nou daadwerkelijk gaat.
Van te voren kan je je er namelijk niks bij voorstellen. Eigenlijk werden wij ook heel blij van al die houten karretjes, slijpstenen, metalen lampen, je wilt het zo in je huis zetten. Daar wordt het alleen nog volop gebruikt in het bedrijf.
Als je ziet hoeveel tijd en energie in één zo’n product ziet, betaal je erg graag wat meer voor. Het maakt je veel meer bewust van het productie proces van bijvoorbeeld een vaas.

We gingen terug naar Praag en daar bezochten we nog het Kampka museum. In dit museum was heel veel kunst te zien. Vooral de schetsen en collage’s vind ik altijd mooi. Misschien omdat dat dichtbij je eigen werk staat en je het kan toepassen in je eigen proces.

In de middag gingen we weer onze eigen weg. We gingen de berg op. Op zoek naar nog meer kleine straatjes en gekleurde huizen. Van onze klasgenoten hadden we al gehoord dat dit deel juist zo gaaf was. We konden natuurlijk niet achter blijven. Inderdaad, het was er heel mooi. Dit deel is veel rustiger dan de andere kant van de rivier. Praag is natuurlijk een wereldstad en het barst er van de toeristen. Zelf ben ik totaal niet van die plekken met al dat massatoerisme, daardoor sprak mij dit deel van de stad meer aan. We liepen over de pleinen, langs de kathedraal, helaas konden we niet meer binnen kijken, en gingen weer terug naar beneden.

We zouden verzamelen bij het oudste plein van Praag. Omdat wij inmiddels bekend stonden als de dames die te laat komen en verdwalen, namen we ons voor om ruim op tijd aanwezig te zijn. Dat kwam helemaal goed! We vonden het in één keer en waren daardoor een halfuur van te voren keurig aanwezig!
Drie mooie dagen werden afgesloten bij het Hardrock café. Tot slot nog een drankje bij een Ierse pub en het was tijd om te gaan.