Struinen door de Zeeuwse duinen

Wanneer we door de tunnel komen en Zeeuws-Vlaanderen binnenrijden voel ik me meteen thuis. We gaan al jaren naar deze plek, dus het is bekend terrein voor mij. Wel nieuw is het huisje waar Wout en ik gaan overnachten.

We sliepen twee nachtjes in een Tiny house in het pittoreske Groede. De dagen stonden vooral in het teken van struinen door de duinen en op zoek gaan naar koffie to go om uiteindelijk naar huis te keren met een extra fiets achterin de auto.

Voordat we om 15:00 het huisje in mochten hadden we er al een hele fietstocht op zitten. We haalden de fietsen van de auto en reden langs het strand richting Breskens. Onderweg konden we het natuurlijk niet laten om een koffietje te drinken bij strandtent de Boekanier. Met de zon op ons gezicht, zittend in het duin, uit de wind genoten we van het fijne weer en het geluid van de wilde golven. Wout wilde steevast elke dag een visje halen wanneer hij in Zeeland was. In Breskens ben je dan zeker op het juiste adres voor een bakje kibbeling, haring of mosselen. Het heeft namelijk een prachtige haven met de mooiste vissersschepen, die ik elk jaar weer even wil bewonderen.

Natuurlijk waren we ook best wel nieuwsgierig naar het huisje. We werden vrolijk begroet door de zus van de eigenaar. Het leuke is dat het Tiny house eerst een oude schuur is geweest. Nu zijn er drie verblijven van gemaakt. De buurvrouw is een goede vriendin van de familie, zij onderhoudt de huisjes en je kunt altijd bij haar terecht, heel persoonlijk.

Vanaf het huisje heb je heel mooi uitzicht over het natuurgebied. Het is echt een plek om even tot rust te komen in de natuur. Er is geen televisie, zodat je meer tijd kunt nemen voor elkaar, het lezen van een boek, het doen van een bordspelletje of het voeren van een goed gesprek. Met een trapje klim je ’s avonds je bed in. Ik moet zeggen dat het nog best een uitdaging was om ’s nachts uit bed te klauteren om te gaan plassen (vooral voor iemand die enorme hoogtevrees heeft en zelfs niet op een strandpaal durft te staan). Wanneer je vanaf je bed naar beneden kijkt valt je blik meteen op de gezellige inrichting van het huisje: een kleine keuken met een zitplekje en een tafel waar je samen aan kunt ontbijten. Heel erg belangrijk, want jullie weten inmiddels hoe fijn ik een ontbijtje vind in de ochtend.

Nadat we heerlijk hadden geslapen was het tijd om de volgende dag met de boot over te gaan. Ik glunderde al bij het idee. Ik houd namelijk ontzettend van het boottochtje naar het Zeeuwse Walcheren. Doordeweeks kom je prachtige, grote vrachtschepen tegen. Ontzettend indrukwekkend hoe de golven tegen die enorme boten aanklotsen. Aangekomen aan de overkant verkennen we met de fiets het eiland. We drinken koffie bij Johnsons in Vlissingen, vervolgen onze weg via Dishoek (echt een aanrader die route) naar het (wie kent het inmiddels niet?) gezellige Zoutelande. Wanneer we aan het eind van de middag weer terugkomen in Vlissingen genieten we nog een tijdje van de fijne zon en het water dat onder ons de trappen op buldert.

En toen was de laatste dag alweer aangebroken. We stonden vroeg op, want het was weer tijd om terug te keren richting Vaassen. Maar tijdens een vakantie in Zeeuws-Vlaanderen kan een bezoekje aan één winkel niet ontbreken. Ferini in Nieuwvliet heeft de meest unieke items, voor ieder wat wils. We hebben inmiddels, door de vele bezoekjes over de jaren heen, een bijzondere band opgebouwd met de eigenaren Rini en Heleen. Als Wout en ik aankomen worden we dan ook meteen uitgenodigd voor een kop koffie. Bij Ferini ga ik eigenlijk nooit weg met lege handen. Dit keer was het echter Wout die zijn oog had laten vallen op iets in de winkel van het stel. Daarom reden we na een uurtje weer weg mét een prachtige, oude herenfiets achterin in de auto (ik maakte subtiel al een grapje dat de fiets prachtig zou passen in mijn shoots).

We sloten onze dagen af met, hoe kan het ook anders, een koffie aan het strand (bij strandtent de Zeeuwmeeuw). In het uiterste puntje van Zeeland, tegen de Belgische grens vind je het Zwin. Een natuurgebied aan zee. Iets wat ik wat ik Wout ontzettend graag een keer wilde laten zien. Door de hevige mist konden we alleen niet heel veel zien van de zee en duinen. Maar dat mocht de pret niet drukken, want wat hebben we genoten van de rust, de stilte en het fijne huisje.

Fotografie: Beetjehome. Tekst: Rachel Vieth