Alles is familie

De wind in je haren, zand tussen je tenen en spelen in de golven. De Zeeuwse kust heeft al deze fijne ingrediënten die zorgen voor een prachtig decor. Het heeft een speciaal plekje in mijn hart. Wanneer ik daar ben voel ik mij thuis. Al heel wat zomers komen we namelijk op Camping Wulpen in het mooie Zeeuws-Vlaanderen. Volgens mijn familieleden maak ik elk jaar (dezelfde) foto’s, maar de strandpalen, het zeewater en de duinen vervelen nooit. Het leuke van kamperen is dat je altijd heel veel verschillende mensen ontmoet. Een ouder echtpaar waarvan de vrouw steeds met je wil Rummikubben of een gezin dat een enorme partytent opbouwt over het hele veld. Maar ook ontmoette ik er vakantieliefdes en een ouder echtpaar dat voelde als een ‘vakantie opa en oma’. Een aantal jaren geleden stonden Nicole en Mark samen met Mees, Froukje en Samuel tegenover ons op het veldje. Een liefdevol en gezellig gezin. We kletsten, leerden elkaar kennen en wisselden nummers uit. Al snel mocht ik ze fotograferen op een zonnige dag aan het strand: mijn favoriete plek.   Soms zwakt campingcontact wat af in de rest van het jaar. Iedereen gaat weer aan het werk, terug naar huis en weg van de onbezorgde zomer. Bij Nicole en Mark was dit anders. We bleven appen en tijdje later mocht ik weer aan de slag met mijn fotocamera. Dit keer was de hele familie aan de beurt. Ik voelde me meteen op mijn gemak in het gezelschap. Van tevoren dronken we koffie en kletsten we met elkaar om iedereen te leren kennen. Daarmee merk je opnieuw dat je echt een band opbouwt met de mensen die voor je lens staan. Je kletst, lacht en laat soms ook een traan. Een aantal maanden na de fijne fotoshoot in de prachtige natuur van Mariënwaard overleed de vader van Nicole plotseling. Zo werden de geschoten foto’s opeens een tastbare herinnering. Het raakte mij natuurlijk ook, omdat we samen een mooie en bijzondere dag hadden gehad. Toen Nicole de kaart stuurde van het overlijden van haar vader was ik even stil: op de voorkant stond de foto die ik van hem gemaakt had. Een tijdje geleden mocht ik dit fantastische gezin opnieuw vastgelopen. Dit keer wilden ze met een grote liefde op de foto: hun paard. Iets wat ik eigenlijk nog niet eerder gedaan had. Met paardenkar stonden ze in september bij mij voor de deur. In een Pippi Langkous-achtige setting maakte ik foto’s terwijl Mees, Froukje en Samuel met elkaar en hun paard speelden. Zorgeloos en vrolijk renden ze in het rond. Een feestje om voor de camera te hebben. Toen ik Mark, Nicole samen met hun kinderen weer mocht fotograferen besefte ik weer waarom ik dit doe: het is niet alleen een foto die je schiet, het is ook een dierbare herinnering.

Fotografie: Beetjehome. Tekst: Rachel Vieth

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *